Sąd Najwyższy uchwałą wydaną w grudniu 2017 r. na skutek pytania skierowanego przez Sąd Okręgowy w Krakowie przesądził, że nie jest dopuszczalne prowadzenie egzekucji z lokalu mieszkalnego, jeżeli prawomocnym wyrokiem sądu, ze względu na niespełnienie wymagań, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, została stwierdzona nieważność umowy o ustanowieniu odrębnej własności tego lokalu.
Zgodnie z art. 2 ustawy o własności lokali:
1. lokal to wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.
2. wyodrębnienie lokalu musi być zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy oraz zgodnie
z pozwoleniem na budowę albo skutecznie dokonanym zgłoszeniem, i zgodnie
z pozwoleniem na użytkowanie.
3. Odrębną nieruchomość w budynku mieszkalnym jednorodzinnym mogą stanowić, co najwyżej dwa samodzielne lokale mieszkalne.
Zarówno z orzecznictwa, jak i literatury wynika, że samodzielność lokalu nie może wiązać się z koniecznością korzystania z innego lokalu, bowiem konieczny jest do niego swobodny dostęp.
